4e VN-commissie Sahara: Marokko en Algerije, diametraal tegenovergestelde visies

In de resolutie worden alle partijen opgeroepen volledig samen te werken met de secretaris-generaal van de VN en zijn persoonlijke gezant om een politieke oplossing te vinden voor dit regionale geschil op basis van de resoluties die de Veiligheidsraad sinds 2007 heeft aangenomen. Hij steunt dus het politieke proces op basis van de 19 resoluties van de Veiligheidsraad sinds 2007, met het oog op een "rechtvaardige, duurzame en wederzijds aanvaardbare politieke oplossing" voor de kwestie van de Marokkaanse Sahara.
Het document prijst de inspanningen die in deze richting zijn geleverd en nodigt alle partijen uit om volledig samen te werken met de secretaris-generaal en met elkaar om tot een "wederzijds aanvaardbare politieke oplossing" te komen.
Deze resolutie maakt, net als haar voorgangers en de resoluties die de Veiligheidsraad de afgelopen twee decennia heeft aangenomen, geen enkele melding van het referendum, dat dood en begraven is door de secretaris-generaal van de VN, de Algemene Vergadering van de VN en de VN-Veiligheidsraad.
De Algemene Vergadering van de VN verwelkomt in deze resolutie ook de toezegging van de partijen om politieke wil te blijven tonen en te blijven werken in een sfeer die bevorderlijk is voor de dialoog, op basis van de geleverde inspanningen en de ontwikkelingen sinds 2006, waardoor de uitvoering van de resoluties van de Veiligheidsraad sinds 2007 wordt gewaarborgd.
Er zij op gewezen dat de enige nieuwe ontwikkeling in het politieke proces sinds 2006 de indiening door Marokko van het autonomie-initiatief op 11 april 2007 is.
In dit opzicht ondersteunt de resolutie de resoluties van de Veiligheidsraad sinds 2007, die de voorrang van het door Marokko ingediende autonomie-initiatief hebben vastgesteld, dat door het Uitvoerend Orgaan en de gehele internationale gemeenschap wordt verwelkomd als een serieus en geloofwaardig initiatief voor de definitieve regeling van dit regionale geschil binnen het kader van de soevereiniteit en territoriale integriteit van het Koninkrijk.
De tekst steunt ook de aanbevelingen van de eind oktober 2022 aangenomen resoluties 2440, 2468, 2494, 2548, 2602 en 2654, waarin de parameters worden vastgesteld voor de oplossing van het regionale geschil over de Marokkaanse Sahara, namelijk een politieke, realistische, pragmatische en duurzame oplossing op basis van een compromis.
Bij de resoluties 2440, 2468, 2494, 2548, 2602 en 2654 werd het rondetafelproces ingesteld en werden de vier deelnemers eraan, Marokko, Algerije, Mauritanië en het "polisario", definitief gedefinieerd. In de resoluties 2440, 2468, 2494, 2548, 2602 en 2654 wordt Algerije samen met Marokko vijf keer genoemd, waarmee de rol van Algerije als belangrijkste partij in dit regionale geschil opnieuw wordt bevestigd.
In deze resoluties van de Veiligheidsraad worden ook de maatregelen en initiatieven verwelkomd die Marokko heeft genomen ter bevordering en bescherming van de mensenrechten in zijn zuidelijke provincies, en de rol van de commissies van de Nationale Raad voor de Mensenrechten in Laâyoune en Dakhla, alsmede de interactie van Marokko met de mechanismen van de Raad voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties.
Zij herhalen ook het verzoek van het uitvoerend orgaan van de VN om de bevolking van de kampen van Tindouf te registreren en te tellen, en eisen dat de nodige inspanningen daartoe worden geleverd.
Deze resolutie van de 4e Commissie van de Algemene Vergadering verwijst op geen enkele manier naar een zogenaamde denkbeeldige oorlog die Algerije en zijn "polisario" marionet beweren te bestaan in de Marokkaanse Sahara. Na de Veiligheidsraad ontmaskert de Commissie dus op haar beurt de leugens en valse beweringen van Algerije en het "polisario" over de situatie in de Marokkaanse Sahara, die gekenmerkt wordt door vrede, stabiliteit en ontwikkeling in alle richtingen.